Na drie jaar was het dan weer zo ver, de Arno Wallaard Memorial. 188,1 kilometer over de Nederlandse polderwegen, met een aantal verschillende lange en korte lokale rondes. Het parcours neemt ons mee over onder andere de Lekdijk, daar waar de organisatie veel spektakel verwacht.
Aan de start stond een sterk deelnemersveld met vijf Nederlandse continentalteams en een aantal sterke buitenlandse blokken als Riwal en WiV Sungod. Mooi om te zien dat in de Wielerflits voorbeschouwing onze Jelle Johannink genoemd wordt, die door zijn winst in de Zuiderzeeronde een ster kreeg bij de voorspellingen. Onze andere kanjers aan de start waren: Kars ten Boske, Steyn van der Veen, Huub Deelstra, Eskil Huitting, Luuk Verbruggen en Olav Wallinga.
Na de neutralisatie waren het twee renners die het lukten om weg te springen, ze kregen zo’n halve minuut. Helaas voor hen eindigden de vlucht al snel en werden ze ingelopen door het hongerig peloton. Snel hierna brak het peloton in groepen, uiteindelijk waren er zo’n vijf groepen in de wedstrijd. De grote kopgroep wist een gat te slaan van 45 seconden. Steyn kreeg te maken met een valpartij en reed op een reservefiets in de achtervolging.
Na 80 kilometer was er een massale valpartij waarna de jury besloot de koers te neutraliseren. Andre, onze mechanieker, ging met Steyn’s fiets aan de slag en wist ‘m snel genoeg te herstellen voor de herstart. Hierdoor kon hij gelukkig op z’n eigen fiets herstarten.
Bij de herstart werden de verschillen tussen de groepen in stand gehouden, tijd voor onder andere Steyn om te blijven achtervolgen. Olav en Eskil kenden minder geluk, zij reden na de neutralisatie lek en konden helaas niet terugkomen. Olav gaf aan dat hij zich nog niet helemaal voelde zoals hij zich zou moeten voelen. Ondertussen was Luuk na de eerste bevoorrading erg hard gevallen waarbij hij helaas zijn sleutelbeen brak. We wensen hem een spoedig en goed herstel!
Uiteindelijk was er een elitekopgroep van 13 renners die een voorsprong uitbouwden van één minuut. Onze Jelle Johannink reed knap samen met een aantal andere renners naar deze groep toe. Vanuit deze groep sprongen drie kleppers weg: Elmar Reinders, Maikel Zijlaard en Tobias Kongstad. Reinders en Zijlaard kan men nog kennen van de Olympia’s Tour waar ze de streden voor etappes en uiteindelijk het eindklassement.
Nadat deze kopgroep ontstaan was sloot groep 3 bij de achtervolgende groep aan, hierdoor zaten al onze drie renners in koers (Steyn van der Veen, Jelle Johannink en Kars ten Boske) in dezelfde groep. In de lokale omroepen fietsten de kopgroep een voorsprong van maximaal 50 seconden bij elkaar. Naarmate we dichter bij de finish kwamen werd dit minder, maar alsnog genoeg om weg te blijven. In de laatste ronde sprongen 4 renners weg bij de achtervolgende groep, in strijd om plek 4.
Uiteindelijk werd het sprinten geblazen, Reinders klopte Zijlaard (2) en Kongstad(3). Wallin (4), Van Sintmaartensdijk (5) en Townsend (6) kwamen net te kort om mee te sprinten voor het podium. Onze renners eindigden op een knappe 23ste (Jelle Johannink), 50st (Kars ten Boske) en 56ste (Steyn van der Veen) plaats. Hiermee was Jelle de beste clubrenner en mocht hiervoor het podium op.
De renners keken terug op goed gereden koers waarbij het tempo hoog lag. Mooi om te zien dat ze in deze 1.2 koers een sterk resultaat konden leveren!
