De laatste zaterdag van april 2022, de PWZ Zuidenveld Tour staat op het programma. Deze Drentse koers start zoals vanouds in Dalen, de renners trekken vanuit hier noordwaarts richting Borger. Na 50 kilometer krijgen de renners een aantal kasseistroken voorgeschoteld. Aan de hand van de Duitse grens rijden de renners richting Nieuw-Schoonebeek, waar ze twee lokale lussen te wachten staan. In totaal een rit van zo’n 180 kilometer met verschillende Drentse kasseistroken.
Dit jaar staat er weer een sterk deelnemersveld aan de start; vijf Nederlandse continentale ploegen, enkele sterke buitenlandse ploegen (waaronder Uno-X Development, Lotto-Kern en Tartelletto) en enkele teams van clubniveau.
Wij stonden met 7 gemotiveerde renners aan de start: Eskil Huiting, Jelle Johannink, Steyn Lamberink, Maarten Lubbers, Jasper Plender en Chiel Schulten. Onze kanjers hadden het parcours goed bestudeerd en wisten dan ook dat het een slopende koers zou worden richting het einde met de verschillende kasseienstroken. In de voorbespreking was één ding duidelijk: vooraan zitten.
Om 12:00 klonk het startschot en meteen regende het aanvallen. Twee renners (Kopecky en Bouts) gingen er vandoor en wisten een voorsprong bij elkaar te fietsen van twee minuten voordat ze bij de eerste kasseistrook aankwamen. Onze renners zaten mooi voorin het peloton en gingen zo na 30 kilometer de eerste kasseistrook op. Helaas reed Lubbers hier lek maar gelukkig kon hij nog terugkomen.
Toen we bij de tweede strook aankwamen reed Huiting lek, na een snelle wissel was hij op de goede weg om terug te komen. Helaas reed hij hierna twee banden lek, wat het eigenlijk onmogelijk maakte om weer terug in koers te komen. Ondertussen gaf Metec-Solarwatt flink gas op de kasseistroken en werden de koplopers ingerekend.
Na de laatste kasseistrook werd het peloton goed uit elkaar gereden, dit zorgde voor een hoop chaos. Ondanks dat er weinig wind stond werd het toch op de kant getrokken, wat resulteerde in meerdere groepen. Op dat moment trof Johannink de pech van een kapotte schoen, hierdoor moest hij in achtervolging op het op hol geslagen peloton. Schulten, Plender en Lubbers waren op dat moment mooi mee in het eerste peloton van een man of 50.
Het werd een echte afmatting en helaas moest Plender het peloton laten gaan toen het vies op de kant ging. Hierdoor zaten Schulten en Lubbers met z’n tweeën van jongens nog voorin het peloton. De koers was opengebroken en telkens probeerde er groepjes weg te springen uit deze groep, onze kanjers deden hier knap actief aan mee. Deze twee zaten sterk in de wedstrijd, helaas reed Schulten net voor de finale lek. Ook hij was gedoemd tot achtervolgen, hierdoor zat Lubbers als enige van ons team nog in de voorste groep.
Met het ingaan van de twee lokale rondes maakten Schulten én Johannink alsnog de aansluiting. Een straf nummer want de voorste groep had flink wat grote motoren in de groep. Ondertussen was de eerste groep ongeveer 60 man, met drie van onze mannen. Net nadat Schulten en Johannink aangesloten waren reed er een groep van 10 man weg. Uiteindelijk reden ze een voorsprong van een kleine minuut bij elkaar. Niemand van BEAT zat mee dus ze boorden goed op kop maar helaas werd de kopgroep niet meer ingerekend.
Vooraan probeerde de Ier McDunphy de sprint nog te ontlopen maar dat mocht niet baten. Uiteindelijk was het Coen Vermeltfoort (VolkerWessels) die Kopecký (Abloc) en Sander Hansen (Uno-X Development) klopte in de sprint. In de sprint van de achtervolgende groep werden onze kanjers 26ste (Schulten), 27ste (Johannink) en 32ste (Lubbers). Een erg sterke prestatie na deze uitputtingsslag! Het laat maar weer zien dat het goed zit met de vorm. De mannen zijn hebben zin in de volgende koersen.
