Na de Ronde van Groningen afgelopen zaterdag, stond een dag later de Omloop van de Houtse Linies op het programma. Namens onze ploeg stonden Timon Ratering, Daan van den Esschert, Robert de Jong, Jelle Johannink en Wessel Zennipman aan het vertrek. De omloop was iets veranderd ten opzichte van vorig jaar, met als grootste wijziging een klinkerstrook van een viertal kilometers, die er zeer slecht bij lag. Verder zat er een kasseistrook van ongeveer 800 meter en bestond de omloop uit voornamelijk smalle wegen met veel bochten.
Voor de start werden de windmolens goed in de gaten gehouden. Het rustig draaien van de wieken betekende een niet al te harde, maar toch verraderlijke wind, die op de “nieuwe” klinkerstrook vanaf de zijkant kwam. Het was dus zaak om daar van voren te zitten.
Vanuit het vertrek werd er direct behoorlijk hard doorgereden, maar omdat de continentale ploegen nog niet goed gegroepeerd zaten, werd er de eerste keer op het stuk waar de wind vrij spel had niet aan de boom geschud. Nadat de eerste ronde in relatieve rust was afgewerkt, werd al snel duidelijk dat er bij de tweede passage over de klinkerstrook niet gewacht zou worden. Met snelheden van boven de 60 kilometer per uur reed het peloton naar deze strook toe. Van voren waren het vooral de mannen van het Cyclingteam Jo Piels die het heft in handen namen. Er ontstond een eerste groep van 18 renners. De mannen van ons zaten toen nog in de buik van het peloton.
De renners van BabyDump hadden de slag gemist en begonnen hiertoe met het sleuren aan het peloton. De derde ronde viel het peloton weer wat uiteen, maar kwam later weer samen. Toen in de vierde ronde er weer doorgetrokken werd met de wind op de kant ontstond er een achtervolgende groep van ongeveer 15 renners. Wessel zat toen op 25e positie in het peloton, wat in dat geval dus tien plekken te ver was. Robert had er inmiddels de brui aan gegeven, hij had al een paar dagen last van zijn buik en was dus niet in topvorm.
De spreekwoordelijke deur van achteren stond de gehele tijd ook open, wat een hoop renners de aansluiting kostte bij het peloton. In de vijfde ronde ging het voor de zoveelste keer op het kantje, waarbij Wessel nu wel aan de goede kant van de breuk zat. Daan, Jelle en Timon wisten zich niet zo goed te plaatsen en kwamen in een achtervolgende groep terecht.
In een van de achtervolgende groepen werd er door onze mannen nog wel veel moeite gedaan om weer terug te komen, maar het mocht niet baten. Met nog een drietal ronden te rijden was hun achterstand te groot geworden en werden ze helaas uit koers gehaald.
Wessel handhaafde zich prima in de derde groep. Met nog een drietal ronden te gaan smolten de eerste twee groepen weer samen en reed de groep van Wessel op een kleine minuut achterstand. De snelheid ging er echter helemaal uit in deze groep, wat ervoor zorgde dat de hierop achterliggende groep weer terugkwam. In de kopgroep was de finale ook begonnen, waardoor deze groep uiteindelijk een grote voorsprong had. Vooraan ontstond er uiteindelijk een kopgroep van zeven renners, waaruit Jan Willem van ’t Schip (CT Join’s de Rijke) in de laatste kilometer een verschroeiende demarrage plaatste en zo de overwinning pakte, voor Twan Brusselman en Elmar Reinders (beiden Piels).
Wessel was na de 170 zware kilometers dusdanig opgebrand dat hij niet de kracht meer had om een sprint uit zijn benen te persen. Hij werd 58e. Naderhand was de conclusie van de dag dat de vorm bij iedereen goed zit, maar dat we ons wel in de positie moeten zetten waar we deze goede vorm uit kunnen buiten.
