Tijdens de Ronde van Overijssel hadden we een bijzondere gast in ons midden. De elfjarige Rens Reinders had de wens om een dagje mee te gaan in onze ploegleidersauto. Bij Rens is vorig jaar een zeldzame kwaadaardige vorm van kanker geconstateerd: het Ewingsarcoom. Rens is op dit moment keihard aan het vechten om zijn ziekte te overwinnen. Natuurlijk wilden wij hem graag een mooie dag bezorgen. Samen met zijn vader schreef hij een verslag.
De dag begon al vroeg afgelopen zaterdag. Het was de dag van de Ronde van Overijssel en ik, Rens Reinders, ging mee met het Sensa-Kanjers voor Kanjers Cyclingteam. Mijn tas was de avond er voor al gepakt en m’n kleren lagen klaar zodat we niet te laat zouden komen. Mijn vader had gevraagd of ik mee mocht in de ploegleidersauto van Sensa-Kanjers voor Kanjers Cycli omdat ik al een jaar ziek ben en dit mijn wens was. En het mocht, dus moesten we vroeg op.
Voor de start van de Ronde werden we hartelijk ontvangen door Freddie Dieperink en Eddy Geurkink. In het restaurant van de sporthal dronken we samen en maakte ik kennis met ploegleider Arjan Ribbers en de renners Daan van den Esschert, Arjan Hofman, Xaf Houwers, Jelle Johannink, Daan Schouten, Mark Schreurs, Ivo Stronks en Wessel Zennipman. Ook kreeg ik nog een tas met allerlei spullen van de ploeg, zoals bidons, een petje, foto’s, etc. Even later stonden we bij de ploegenvoorstelling en mocht ik ook mee met de ploeg het podium op. De mensen stonden voor het podium en applaudisseerden voor de ploeg, dat vond ik heel leuk.
Daarna was er een niet zo leuk moment omdat we stil stonden bij het overlijden van Gijs Verdick. Hij heeft voor het Sensa-Kanjers voor Kanjers Cyclingteam gereden en we waren allemaal stil om aan Gijs te denken. Dat vond ik een heel speciaal moment. Toen de renners vertrokken mocht ik naast Arjan Ribbers in de ploegleidersauto zitten en we reden vlak achter de renners. We reden Rijssen uit terwijl de mensen, die langs de weg stonden, voorbij flitsten. Al snel moesten we een wiel wisselen en even later had Jelle Johannink materiaalpech. Ook hoorden we over de radio dat er een valpartij was. Toen sprong Wouter Hendriksen, die ook mee was, uit de auto en rende met een voor- en achterwiel naar voren. Veel renners werden door pech of een valpartij gelost maar de Sensa-Kanjers voor Kanjers renners reden heel alert voorin en gingen lang mee in de finale. Af en toe kon ik dat goed zien door een bocht of in een beklimming. En soms moesten we ook heel hard langs de auto’s van de ploegleiders en de jury naar voren rijden, waarbij we dan wel eens door de berm reden en vlaks langs de andere auto’s en de motoren. Maar dat ging allemaal goed.
Ik ben heel blij dat ik mee mocht in de ploegleidersauto van Sensa Kanjers voor Kanjers en ik heb een hele fijne dag gehad. Heel erg bedankt voor deze bijzondere dag en veel succes in de koers!
Rens